سفتی عضلات می تواند کارهای روزانه را پیچیده کرده و مدت زمان انجام آنها را طولانی تر کند.  با این حال ، در این مرحله بعید است که مشکلات تعادلی را تجربه کنید.

زمانی که بیمار از این داروها استفاده کند، می‌تواند علائمش را کاهش دهد. اما هنگام قطع دارو، ممکن است علائم با شدت بیشتری ادامه پیدا کند. گاهی اوقات پزشک متخصص برای درمان بیماری پارکینسون، جراحی را هم در نظر می‌گیرد.

در ادامه سعی داریم به راه های پیشگیری از بروز بیماری پارکینسون بپردازیم.

  این گروه های غذایی ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش داده یا روند پیشرفت آن را تسریع کنند.

 تقریباً در همه موارد ، دارو برای کمک به مدیریت علائم جسمی و روانی مورد نیاز است.

  موقعیت جغرافیایی ممکن است یکی از دلایل این خطر بیشتر باشد.

جراحی‌های تالاموتومی و پالیدوتومی انجام می‌شوند؛ اما بارزترین علائم بیماری پارکینسون کدام است به‌علت خطر عوارض جانبی چندان معمول نیستند.

این حالت می تواند موجب ایجاد سرفه ، مشکلات تنفسی ، به وجود آمدن احساس ناراحتی و گاهاً خفگی شود.

بُروز مشکلات جدی در وضعیت قرارگیری اندام‌های بدن (مثلا خمیدگی شدید)

درحدود ۲۵درصد از افرادی که گفته می‌شود به پارکینسون دچارند، درواقع مبتلا به پارکینسون نیستند. برای تأیید این بیماری لازم است به پزشک متخصص مراجعه شود.

 ممکن است نتوان پیشرفت پارکینسون را کند کرد ، اما می توانید بر موانع و عوارض فائق آیید تا در حد امکان کیفیت زندگی بهتری داشته باشید.

سیاه دانه جزو بهترین گیاهانی است که برای درمان بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیماران باید در طول شب سر، مفصل و پاهای خود را با استفاده از روغن سیاه دانه ماساژ دهند تا بتوانند از پیشرفت بیماری جلوگیری کنند.

به عنوان مثال، صدمات ناشی از زمین خوردن یا مشکلات مرتبط با زوال عقل می توانند کشنده باشند.

مرحله‌ی متوسط: اغلب در سه تا هفت سال، تغییرات بیشتری در بیمار مشاهده خواهد شد. در اوایل، بیمار ممکن است در انجام کاری نظیر بستن دگمه‌ی پیراهنش دچار مشکل بوده باشد.